Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(za pomocą)

См. также в других словарях:

  • za pomocą — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na narzędzie, środek czynności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narysował wykres za pomocą cyrkla i linijki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • orzeczenie — n I; lm D. orzeczenieeń 1. rzecz. od orzec. 2. «sąd, zdanie, opinia, decyzja» Orzeczenie lekarskie. Wydać orzeczenie o niezdolności do pracy. 3. jęz. «część zdania (wyraz lub wyrazy), za pomocą której orzeka się o podmiocie zdania; wyraża ona… …   Słownik języka polskiego

  • pneumatyczny — «działający pod wpływem ciśnienia gazu (zwykle powietrza); poruszany, napędzany za pomocą sprężonego powietrza; wypełniony (sprężonym) powietrzem» Broń pneumatyczna. Hamulce, narzędzia, młoty, świdry pneumatyczne. Rozrusznik pneumatyczny.… …   Słownik języka polskiego

  • pomoc — ż VI, DCMs. y 1. blm «praca, wysiłek, działanie (fizyczne lub moralne) podjęte dla dobra innej osoby w celu ulżenia w jej działaniu lub ratowania w niebezpieczeństwie; wspieranie kogoś, pomaganie komuś» Bratnia, sąsiedzka, wzajemna pomoc.… …   Słownik języka polskiego

  • szew — m IV, D. szwu (szwa), Ms. szwie; lm M. szwy 1. «miejsce zszycia kawałków tkaniny, futra itp. wraz z nićmi, którymi te kawałki zszyto» Szew bieliźniarski, kuśnierski. Szew płaski. Pończochy ze szwem. Rajstopy bez szwu. Rozprasować, spruć szwy.… …   Słownik języka polskiego

  • drukować — ndk IV, drukowaćkuję, drukowaćkujesz, drukowaćkuj, drukowaćował, drukowaćowany 1. «wykonywać odbitki z formy drukarskiej, odbijać litery, teksty, rysunki na papierze za pomocą specjalnych maszyn drukarskich» ∆ Wałek drukujący «wałek powielacza… …   Słownik języka polskiego

  • imiesłów — m IV, D. imiesłówłowu, C. imiesłówłowowi, Ms. imiesłówłowie; lm M. imiesłówłowy «forma gramatyczna utworzona od czasownika, używana w funkcjach przymiotnikowych lub przysłówkowych» ∆ Imiesłów przymiotnikowy (odmieniający się jak przymiotnik przez …   Słownik języka polskiego

  • mapa — ż IV, CMs. mapie; lm D. map «płaski obraz powierzchni Ziemi (także nieba lub ciała niebieskiego) przedstawiony w zmniejszeniu za pomocą umownych znaków i odpowiedniego rzutu, czyli odwzorowania kartograficznego» Mapa komunikacyjna, lotnicza,… …   Słownik języka polskiego

  • mechaniczny — 1. «dotyczący mechaniki, działający, powstały na zasadzie praw mechaniki» Uszkodzenie mechaniczne. ∆ fiz. Energia mechaniczna «energia związana ze zmianami położenia ciała oraz z samym położeniem ciała względem innych ciał» ∆ Koń mechaniczny… …   Słownik języka polskiego

  • orzecznik — m III, D. a, N. orzecznikkiem; lm M. i jęz. «część orzeczenia złożonego wyrażana za pomocą imienia» ∆ Orzecznik rzeczownikowy «orzecznik wyrażany za pomocą rzeczowników i zaimków rzeczownikowych, występujący zwykle w narzędniku, rzadziej w… …   Słownik języka polskiego

  • pocisk — m III, D. u, N. pociskkiem; lm M. i «ciało wyrzucane z broni palnej lub wyrzutni, przeznaczone do rażenia celu na odległość za pomocą zawartego w nim ładunku lub do innych zadań bojowych (np. zadymiania); każdy przedmiot rzucany w walce dla… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»